Als ik de lente ruik...

is een challenge die door Goed Gezien Goed Bekeken is uitgeschreven voor de maand maart 2022; hieronder ziet en lees je alle schrijfsels tot nu toe.

Genieten maar.

Als ik de lente ruik...........

Het is zaterdag, 26 februari 2022, half twaalf, de zon schijnt uitbundig, de buurman ruimt samen met zijn kinderen de gevallen takken van de storm van afgelopen week op en ik?...

Ik zit buiten met mijn jas aan, mijn bril in mijn haar, mijn gezicht en mijn handen te laven aan de zonnestralen, want dat is heel goed voor mijn vitamine D gehalte, dan is er geen pilletje nodig. Een kleinigheidje eigenlijk.

In Kiev, Oekraïne, loopt een Nederlandse vrouw met haar oude moeder naar het metrostation om te schuilen voor oorlogsgeweld. Ze hebben een boodschappentas van een grote supermarkt bij zich met daarin wat doosjes met eten en drinken voor onderweg, want het zou kunnen dat ze lang onderweg zullen zijn. Ze hopen dat er nog een trein komt waarmee ze naar een veilige plaats kunnen komen. Als de trein niet komt, moeten ze acht kilometer lopen, zij en haar oude moeder. Maar die oude moeder geeft de hoop niet op, want als er geen hoop meer is, ben je dood.

Daar moet ik de hele tijd aan denken als ik buiten in de lentezon zit, aan die moeder, die ouder leek dan ik, en die er niet tegenop lijkt te zien om met haar kind acht kilometer te lopen, want zolang er hoop is, is er leven.

Als ik denk aan die vrouwen en de andere bewoners van Oekraïne staan mijn ogen vol tranen.

Cobi Oosterling 2022-03